می گویند؛ شخصی به شیره کش خانه ای رفت و گفت: تریاک خوب دارید؟ گفتند بله و آوردند و سیر کشید و چند نخود باقیمانده را هم خورد. بعد خونسرد و آرام چند نخ بنگ و علف چاق کرده و پشت سرهم دود کرد و سپس به هروئین مشغول شد. قبل از رفتن، برایش چای آوردند، گفت: چای غلیظ نمی خورم، ضرر دارد!
شما هم اگر دختری را ببینید که اهل پارتی و انواع میهمانی های جوان پسند!! است و علاقمند به رابطه گرم و صمیمی با مردها است، با جدیت در حضور مردها می رقصد، آواز می خواند و هر کار دیگری برای جذاب شدن برای آنها انجام می دهد، اما برداشتن روسری را بد می داند، به احتمال زیاد یاد همین قصه می افتید.
ایرج میرزا، شاعر جنجالی قرن گذشته با مذمت اینگونه حجاب مشهور شد و از دید مردم کوچه و بازار هم حجاب بی خاصیت، دوزار نمی ارزد.
حتی مردانی که خود، چندان پایبند حیا نبوده اند و عمری بازار دختران بی حیا را گرم نگه داشته اند نیز، هنگام انتخاب شریک زندگی، "حجب و حیا" را شرط اول عنوان می کنند.
نیازی به توضیح یا بازتعریف پاکدامنی نیست. در فرهنگ ایرانی، از زنان و دختران توقع "حیا" می رود و در عرف ما، حجاب، پیش نیاز آن است. می گویند: "حجب و حیا".
به فرض انفعال در برابر آنچه به عنوان" فرهنگ امروزی" مطرح می شود نیز، اندیشه روشنفکرانه ای هست که در آن "لباس و پوشش هر فرد، شعار و پرچم کشور وجود او" تعریف می شود.
راه ساده فتح این کشور، بی خاصیت کردن پرچم، عقیده، آرمان و شعار های آن است؛ محو کردن مرزها، کشتن غیرت، پوچ کردن تعصب و عرق وطن دوستی، دکور شدن پرچم و فراموشی آرمان.
شاید به همین علت است که در کنار ترویج بی بندوباری و از بین بردن قبح خیانت در شبکه های ماهواره ای فارسی زبان، به نظر می رسد بی خاصیت کردن حجاب دختران ایرانی نیز در دستور کار کاسبان و دوستداران بی حیایی، از طراحان و بازارسازان شرکت های مشهور تولید پوشاک از جمله بنتون گرفته تا شبکه های ماهواره ای فارسی زبان قرار گرفته است.
به نمایش گذاشتن دختران و زنانی که ضمن داشتن روسری و اصرار به پوشاندن بخشی از موی سر، در حضور مردان و روی آنتن می رقصند و آواز می خوانند و از آزاداندیشی! خود در مراوده با جنس مخالف می گویند، بخشی از جنگ نرمی است که فرهنگ و اخلاق مردم ایران را نشانه گرفته است.
ضمن پرهیز از متهم کردن دخترانی که احتمالا ناخواسته حجاب بی خاصیت را تبلیغ کرده اند و حتی به فرض این که طرح و قصد برنامه ریزی شده ای در کار بنتون و شبکه ها نبوده، ضروری است فلسفه حجاب برای دخترانمان بازگویی شود، پیش از آنکه کارشناسان روشنفکر همان شبکه ها، با غرض یا بی غرض، شروع به ارائه تعریف جدیدی از پاکدامنی و حجب و حیا کنند.
تردیدی نیست که بخش بزرگی از این مسئولیت، بر عهده رسانه های هوادار اخلاق و فرهنگ ایرانی است. ضمن اینکه مبلغان و کارشناسان وظیفه دارند کتاب حجاب استاد مطهری را از یکه و تنها بودن در این عرصه درآورند و متولیان فرهنگی جامعه، از وزارت فرهنگ و ارشاد گرفته تا شهرداری ها نیز باید امکانات و عرصه های فعالیت دختران با استعداد و علاقمند به هنر را فراهم کنند.
